Pozwolenie zintegrowane zostało wprowadzone do polskiego prawa ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2001 nr 62 poz. 627 z późń. zm.) w związku z Dyrektywą Unii Europejskiej nr 96/61/WE z 24 września 1996 r. w sprawie zintegrowanego zapobiegania i zmniejszania zanieczyszczeń (ang. Integrated Pollution Prevention and Control – ICCP).
Cały Rozdział 4 ustawy Prawo Ochrony Środowiska został poświęcony zagadnieniom związanym z pozwoleniami zintegrowanymi. W art. 201 ust. 1 można dowiedzieć się, że „Pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji, której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości, z wyłączeniem instalacji lub ich części stosowanych wyłącznie do badania, rozwoju lub testowania nowych produktów lub procesów technologicznych”.
Oczywiście to jakie rodzaje instalacji mogą powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości zostało określone w oddzielnym rozporządzeniu a mianowicie w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U. 2014 poz. 1169). W załączniku do w/w rozporządzenia znajdziemy listę instalacji, dla których uzyskanie pozwolenia zintegrowanego jest konieczne.